Od czego zacząć?

Zacznijmy od podstaw, których nie unikniemy i są one bardzo ważne. 

Skrzypce jest to instrument strunowy z grupy smyczkowych. Pudło skrzypiec składa się z dwóch lekko wypukłych płyt, mają one boczne wycięcia w kształcie litery C(taliowane).  Na wierzchniej płycie umieszczone są otwory rezonansowe w kształcie litery f(efy). Od wewnątrz płytę wierzchnią i spodnią rozpiera drewniany kołeczek zwany duszą, przenosi on drgania z płyty wierzrchniej na spodnią. Tak naprawdę dzięki niemu cały instrument wydobywa dźwięki.Do pudła rezonansowegoprzymocowana jest  bezprogowa podstrunnica, a całość kończy komora kołkowa zazwyczaj w kształcie ślimaka, choć często w starych skrzypcach występują rzeźbione. Skrzypce mają 4 struny,G D A E, oparte na podtsawku(inaczej mostku). Naciągane za pomocą kołków oraz zazwyczaj mikrostroików, które znajdują się w strunniku. Strunnik zaczepiony jest zazwyczaj plastikową żyłką, tzw. folgą do guzika umieszczonego w dolnej części skrzypiec.

Struny były wykonywane kiedyś z jelit zwierzęcych, teraz są one wykonane z nylonu, najczęściej z owijką metalową. 

Smyczek to drewniany, sprężysty pręt, najlepiej z drewna fernambukowego, na który naciąga się włosie, najlepiej naturalne, czyli z końskiego ogona. Z jednej strony włosie jest umieszczone w główce smyczka (szpic), a u dołu – w żabce (zwykle drewniana – wykonana z hebanu lub innego gatunku twardego drewna, ale może być też plastikowa czy z kości słoniowej). Na końcu żabki znajduje się śrubka służąca do odpowiedniego naciągnięcia włosia. ZAWSZE przed zaczęciem grania trzeba naciągnąć włosie!!!

Instrument stroi się kwintami.